Blessed Generation

Jolien Bos en de 40 schilders

Na mijn intime moment met Kelly gedeelt te hebben zijn wij naar huis gegaan. Thuis is Ruiru. Het voelde echt of ik weer thuis kwam. Iedereen kwam ons even begroeten en vertellen dat we werden gemist. Ik was blij dat ik mijn 'eigen' bed weer zag. Beetje suf eigenlijk.

De zomervakantie in Kenia is aangebroken. Dat houd in dat er geen les meer word gegeven. Op het terrein lopen nu alleen nog maar kinderen van het weeshuis rond. Normaal gesproken heb je ook te maken met oudsiders. Kinderen die op het terrein naar school gaan maar in de avond naar hun ouders. Die zijn er nu niet. Wel zijn de high school jongens en meisjes er nu. Normaal slapen hun op school maar omdat het zomervakantie is moeten hun naar huis. De verdieping boven ons Guesthouse is voor de highschool meisjes, de verdieping daarboven voor de highschool jongens. Ik denk dat hun allemaal tussen de 18 en 22 jaar oud zijn ongeveer. Eerder sliepen alleen Jenny, Ilse, Jimmy (onze Keniaanse vriend) en ik in het gebouw, nu slapen we er met zo'n 30 man.

Vrijdags werd er in de eetzaal een bijeenkomst georganiseerd om de zomervakantie te vieren. Er waren groepen die dansten, zongen of een toespraak hielen. Er zit hier een meisje met een prachtige stem. Ze is 15 jaar en je krijgt kippenvel als je haar hoort zingen. Ze deed een solo stuk. Ik meen het, Ben Saunders valt helemaal in het niks bij haar. Ook traden de high school jongens op. Ik vond het bijzonders om te zien dat daar een groep van 8 jongens stonden te dansen en te zingen terwijl ze 20 jaar zijn. Daar zijn wij hollanders echt veel suf voor. Een nederlandse jongen durft alleen maar een beetje suf zijn schouders te bewegen. Wat ik ontroerend vond waren de kleintjes. Een groepje jongens en meisjes van ongeveer 5 jaar. Ze hadden een liedje ingestudeerd ( ik weet zeker dat dit zonder begeleiding van leraren of mama's gebeurd.) Ze stonden daar prachtig met z'n 6e te zingen en een dansje te doen. Niemand van hun heeft een papa of een mama die trots naar hun zat te kijken.

Daarna zijn we het weekend in gegaan. Het was lekker en rustig. Maandag ben ik met het echte werk begonnen. Van Joseph, een lange slanke, sjieke man die als kinder psycholoog werkt kreeg ik een lijst met 7 jongens namen. Alex, Standley, Thomas, Paul, Kelvin, Mosez en Tony waren die jongens die mij zouden gaan helpen met het schilderen van hun slaapzalen. Ik zou hun een beetje uitleggen over verf enzo en dan zouden we als team de 5 slaapzalen, 2 badkamers en de hal onder handen nemen. Met Jenny en Ilse zijn wij op de taximoter naar het centrum geweest voor verf. We hebben zeeblauwe verf en mint groene verf gekocht voor op de jongens muren. In de middag zijn we aan het reusachtige project begonnen. Wat ik vergeet te zeggen is, dat de kamers afgekeurd waren door de inspectie. De muren waren geel en beschadigd, de deuren waren kapot en de badkamers zaten helemaal vol met schimmel. Een nederlandse cel ziet er gezelliger uit en ik weet zeker, dat als ik daar moest slapen mijzelf al na 7 dagen opgehangen zou hebben.
Maar goed, we zijn dus begonnen, en een aapjes dat we hadden die ons werk stonden te bewonderen. Al snel had ik er ook een paar highschool jongens bij de wouden helpen. De kleine jongens van 8 wilden ook helpen. Ik heb ze een stuk schuurpapier gegeven. Ik meen het, ik heb nog nooit jongens zo blij gezien omdat ze hun kamer mochten schuren. Daar stond ik dan maandag, die blonde Jolien tussen ongeveer 40 negertjes. Er zijn weinig momenten geweest dat ik zo heb genoten als toen. De controle was ik hemaal kwijt. In een uur tijd is er een Jerrycan met terpetine opgegaan en was behalve de muur mooi gekleurd ook de hele vloer vol met verf. Toen het tijd was om op te ruimen vroeg ik iedereen om te stoppen en te beginnen met schoonmaken. Binnen een paar seconde renden ze allemaal weg. De highschool jongens voelde zich ook niet echt geroepen om te helpen en liepen ook weg. Samen met Tony bleef ik achter. Met zijn 2e hebben we alles schoon gemaakt.
In de avond ben ik naar Joseph gegaan om te klagen.
De volgende dag ging ik weer aan het werk met zoveel jongens. Standley zei dat hij goed kon tekenen dus die heb ik een Batman op de muur laten tekenen. Van onze vriend Jimmy weet ik dat hij goed kan tekenen dus die heeft in een andere kamer Mickey Mouse en Donald Duck getekend. Toen het opruim tijd was had ik dit keer maar 30 jongens die wegrenden en wel 10 die mij hielpen.

Het gaat dus goed met mij. Terwijl ik hier aan het werk ben zijn Ilse en Jenny aan de andere kant van de straat bezig met de eetzaal. Ik moet daar nog langs maar ik zie het niet zitten om daar naar toe te lopen als ik klaar ben met werken. Zaterdag hoop ik klaar te zijn bij de jongens. Iedereen vind het erg leuk om te helpen. De jongens moeten tot 1 uur naar school dus start ik in de ochtend met een paar highschool jongens en zijn we in de middag met heel veel. Mijn Ipod is stuk. Ik heb hem uitgeleend aan Kevin (ook een bovenbuurjongen van 1,50 met een snor) en die heeft hem in een kapot stopcontact gestopt. Hij kwam het zelf vertellen maar toch vervelend. Nu heb ik hem aan iemand anders mee gegeven die wel weer een mannentje wist die dat kan maken. We wait en will see.
De rest van de week zal ik niet veel meer mee maken, behalve mezelf kapot werken met de 40 schilders.

Reacties

Reacties

Maaike en Rob

Hey jo!

Wat een ontzettend tof berichtje weer!
Wij zijn harstikke jaloers op je.
Maaike stuurt deze week nog een mail.

xx ons

Viefke

Ahww Jo dat klinkt weer erg leuk! Heel leuk dat he het met zoveel kinderen mag doen, dat schilderen :) ik zou als ik jou was boos worden op de wegrenners en zeggen dat het erbij hoort dat je ook schoonmaakt.
Xx

ilse

Hoi jolientje,

Geniet van elk verhaal dat je schrijft, ben blij dat het zo goed met je gaat en met het project.
Ga zo door lievie...
kus Ilse

Annelieke

Wat ontzettend leuk!!
Ik zie je al helemaal staan daar.
Vervelend dat je ipod kapot is..hopelijk kan iemand hem maken.

Wacht weer op je volgende bericht!!

Liefs Liek en een poot van Flint ;)

Sandra

Hoi Jolien,wat geniet ik toch steeds van jouw verhalen. Jij schrijft weer heel anders dan Jenny en Ilse en zo krijg ik echt een totaal beeld.Liefs Sandra(moeder van)

mama

Leuk verhaal weer Jo!
Wij zijn vandaag aangekomen op een voor jou bekende camping in Parijs: Bois de Boulogne. Nu gaan we 2 dagen de stad weer eens verkennen.
Dat worden moeie voeten dus!
Dikke kus van mama.

Tante Monique en Oom Rob

Hey Jolien,
Zo te lezen geen vakantie maar wel een prima gevoel denken wij. Nog een paar dagen en dan gaan wij op vakantie. Wij hebben er zin in.
dikke kus van ons.

Yvonne & Rinus

Hai Jolien, wij schakelen nu pas in op je blog maar we hebben gelijk alles gelezen..! Heerlijk om je zo te volgen en eh ..volgens Rinus komt het wel goed met jou. We wensen je heel veel succes bij alle muurschilderingen en wees alsjeblieft kritisch bij je keuze voor een huwelijkspartner; Rinus vindt Nw-Guinea een beetje ver voor een huwelijksfeest. bisou!

oma Betty

Lieve Jolien,

Mijn internet lag er uit dus ik kon je ook geen mail sturen.Gelukkig werkt het weer'Wat een leuk verhaal: blonde Jolien en de 40 negertjes!!!!!
Je kunt bijna een boek schrijven van je belevenissen. Ik ga dadelijk weg maar als ik thuis kom stuur ik je een mail.
(HVJ) dikke kus van oma

Edith

Hi Jolien, na onze vakantie meteen al je verhalen gelezen, leuk zeg, je hebt in korte tijd al heel wat ondernomen! Hoe zit 't trouwens met eten? Ik zag dat je pogingen deed om een giraffentong met kwijlsaus op te peuzelen (moet wel erg hongerig zijn geweest :-) ); ben je weer aan de vleesconsumptie? Laat eens weten wat je zoal op je bordje krijgt xxx Edith

Sjimmie

Zelfs Raoul is op de hoogte van je berichten ;).

Weer 'n leuk verhaal!

Heb je je eigen schilder kwaliteiten al laten zien..., want daar zijn batman en donald duck niets bij ;)

vader bos

ha die jo (met de banjo) inmiddels maandagavond ,nadat we zaterdag thuis gekomen zijn en stijn weer naar buddapest gedillergeert hebben zijn we flint op gaan haalen bij de back''s femmely. vervolgens zondag caravan opruimen en naar de veen'"s voor monique d"r jaardag en gedag zeggen richting u.s.a. en dan vandaag weer die caravan en nag wat opruiumen en dan!!! op mijn eigen thempo jou site bekijken en reageeren. wat betreft die flint schildering: als die ook zo stinkt als deze hier naast me dan doen ze in die slaapkamer geen oog meer dicht. (of mischien ook juist wel) en over die droogte daar loogies dat je de w.c niet goed doortrekken kan daar hem je n.l water voor nodig. en op je vraag door de telefoon voor een curzus loodgieter hoef ik natuurlijk ook niet lang na te denken ""geen water geen waterleiding geen riool ": dus opgelost"" nou verwarming is volgens mij ook niet echt nodig en dakgooten en dakbedekking is hier ook niet aan de orde wandt regenen doet het er niet dus wat moet ik hier nou doen. nee jo ik vindt het veel leuker om jou op afstand daar bezig te zien met die mensen en die kleine kinderen.wel moet je ze wijzen op het feit dat er een arbo wet bestaat en niet op een bed met daarop een stoel en vervolgens daarop weer staan je werk uit mag voeren. verder ziet het er naar uit dat de boel aardig wordt opgefleurt door jullie werk iets waar ze zeker nog veel aan zullen hebben als je daar weer weg bent en ook aan je zullen blijven denken, we zijn vorige week nog in het loevere in parijs geweest en daar hangen ook wat van die schilderingen waar na heel wat jaaren nog steeds mensen staan te kijken nou jo ik hou maar op met dit gezeur en kijk uit naar de volgende berichten groetjes aan de andere meiden.heel veel kussen vader bos oftewel peeeeet

Roland Melis

Hoi Jolien,

Van Annelies hoorde ik van je website. hoe is het in het land van de Massai Ik hoop dat dit berichtje doorkomt.
Zelf heb ik 2 fijne dagen in Londen gehad.
Tot later
Groetjes uit het Fokusproject te Middelburg.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!