Ik raak gewend aan mijn nieuwe leven in Malindi. Het is een heel stuk meer comfortabel als in Ruiru. Ik zwem in de zee, ik zwem in het zwembad. Iedere dag ga ik naar mijn klas met meisjes. Die meisjes die in het begin niet konden lachen en steeds niet compleet waren, zijn veranderd. Ik heb een prachtige zelf gemaakte ketting gekregen. Lachen doen ze vol op en de hele week zijn ze allemaal aanwezig geweest. Sommige tekenen nog lelijker als een kind van 4 jaar maar ze zijn in ieder geval bezig. Ik vind ze leuk. Mijn meisjes. Vorige week hebben we voor de eerste keer in hun leven cola gedronken. Binnenkort ga ik als een echte lerares op huisbezoek. Iedere middag eten we gezellig met zijn 8e en ze leren mij Swahilli. Het gaat moeizaam aangezien ik niet echt een talenknobbel heb. Vorige week heb ik ook mijn eerste echte culuurshock gekregen tijdens de lunch. Ik zat in het midden. 30cm links van mij zat Happy, 30cm rechts van mij Sera. Daar kwam het eten. Rijst en kippenpoten/koppen. De meisjes weten dat ik geen vlees eet dus ik kreeg alleen rijst maar Happy en Sera zaten heerlijk die krakende kippenkoppen naar binnen te werken. Het enige wat ze later uit hun mond haalde waren 2 zwarte kraal ogen. Ik wou beleefd zijn en heb mijn rijst netjes opgegeten maar ik kon wel kotsen. Al dat gekraak. Jesus dat waren geen dames maar zwijnen!

Jimmy heb ik niet meer gezien. De afrikaanse gewoonte van te laat komen bevalt mij wel maar nu zat het mij tegen. Zijn bus was al vertrokken voor ik doei kon zeggen. Jenny en Ilse waren net de avond daar voor weg gegaan dus ik was moeder ziel alleen. Ik voelde mij klote omdat ik hem geen doei meer gezegd had en dat gevoel werd helemaal sterk toen ik alleen in een Afrikaanse eetcafe ging zitten eten. Het was een rot dag. De dagen daarna ben ik in de middag bij Ria op visite geweest en heb haar kinderen een beetje beter leren zwemmen. Ria is ontzettend lief voor mij en ze is mijn afrikaanse mama hier. Woensdag had ik een betere dag. Ik had nieuwe shirts nodig omdat ik zo lomp ben er maar 2 mee te nemen vanuit Nederland dus ik ben lekker gaan winkelen. Voor 10 euro heb ik 3 leuke hempjes en mezelf op een lekker pizza stuk getrakteerd. In een goede mood liep ik terug naar mijn hotel om mijn bikini aan te trekken om vervolgens even naar het strand te gaan. In de hal kwam ik haar tegen. Mijn nieuwe beste vriendin.

Ellen heet ze en ze is 27 jaar oud. Ze komt uit Limburg maar heeft een hekel aan de provincie. Ze is blond en vrolijk en zocht naar het pin automaat. Ik bood haar aan met haar mee te lopen en zo raakte we aan de praat. Ze vertelde mij dat ze aan het rond reizen in door afrika. Ongeveer in 6 landen. Nu wou ze graag naar Lamu. Dat is een eilandje net onder Somalie en 4 uur rijden vanaf Malindi. Dat wou ik ook. Ik had alleen niemand om mee te gaan en zat eigenlijk een beetje op het moment te wachten dat ik iemand tegen kwam om samen te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb vrijdag mijn klasje afgezegd ( dat is de power van een leraar zijn) en verteld dat ik dinsdag weer zou komen. We hebben bus tickets gekocht en zo ben ik vrijdag ochtend met mijn nieuwe vriendin vertrokken.

Ik had al veel over Lamu gelezen. Het is een bijzonder eilandje omdat er geen auto's zijn. Alleen een ambulance. Alles is makkelijk te lopen en mensen gebruiken Ezels. Er is daar een spreekwoord dat luid als volgt; een man zonder ezel is zelf een ezel. 3000 ezels wonen er. ongeveer 1500 moslims. De rest is het meest luie volk van Kenia. Niet verkeerd om te bezoeken toch ondanks de rammadam?

Ellen was ontzettend leuk. We zijn over een verschikkelijke hobbelweg gereden terwijl het 35 graden in de bus was, daarna zijn we met een boot vol kippen en boerka's naar het eiland gevaren. Ik voelde mijzelf zo idioot raar door de tocht. Ik heb 3 uur achter elkaar de slappenlach gehad. Het eiland was mooier als ik had verwacht. Vanaf de boot leek het net of het een stadje was van Aladin. Op land trouwens ook. De huizen waren allemaal van schelpen gemaakt en ontzettend hoog gebouwd. De straatjes waren ontzettend smal. De vrouwen zien er prachtig uit met allemaal mooie stoffen en kettingen maar hun gezichten zie je niet. De mannen hebben hoedjes op en zitten allemaal bij elkaar in groepjes. We eten een kleine lunch en gaan dan opzoek naar een hotel. We keutelen een beetje aan en zoeken een strand op. Onderweg worden we veel aangesproken door beachboys of we met hun boot mee willen. De hele kust ligt vol met boten. In de boten liggen de mannen te slapen. Op het strant liggen mannen te slapen. Overal om mij heen zie ik mannen slapen. (vrouwen zitten natuurlijk binnen) De wiet luchten krijg ik niet uit mijn neus. Elke meter de ik zet ruik ik een nieuwe. Je kan hier een hele tak vol wiet voor 4 euro kopen. Najaaaa. Het is bijzonder om de witte stranden, de rasta's, de boerka's, de ezels en de kamelen allemaal samen te zien leven. Het is prachtig hier. In de avond gaan we een paar biertjes drinken in het enige cafe waar ze alcehol schenken en zo ontmoeten we Baji. Baji vroeg of hij aan onze tafel mocht komen zitten op een erg vriendelijke manier. Hij is groot, heeft korte dreads, een platte neus en ik dol op zijn iphone. Hij verteld ons dat hij hier zijn boekenwinkel heeft en via een hotel uit boottochten maakt met touristen. Het is erg gezellig en op de vraag of wij mee naar boven gaan, waar het lounge gedeelte is zeggen wij geen nee. Aan de bar zit Jack Sparrow. Ik meen het echt waar. Alleen deze is zwart. Hij is lelijk, oud, heeft dreads, een rode band in zijn haren, heeft een grote J in zijn handen en een hele zak vol met Mirra voor zich (takjes. Als je ze eet krijg je energie en zit je in een soort roes. Ze noemen het Afrikaanse cocaine). Het schijnt een goede vriend van Baji te zijn want hij stelt zich voor als Omar en gaat verder op zijn mirra zitten knauwen. De avond word later en Omar aka Jack Sparrow begint interesse in ons te krijgen. Hij heeft een ontzettend leuke glimlach en een aanstekelijke lach. Ik vind Omar leuk! We kletsen en hebben het erg gezellig. Omar mag dan de meest vercrackte piraat zijn die ik ken, zijn zaken heeft hij toch goed voor elkaar. De tokko blijkt van hem te zijn. Langzaam kom ik er achter dat hij er nog een paar heeft. Een rekening was bij het aanbreken van de ochtend niet aanwezig. Baji heeft ons naar huis gebracht aangezien zijn huis naast ons hotel is en Ellen en ik hebben heerlijk in een kamer geslapen. De volgende ochtend hebben we weer aangekeuteld, zijn we naar het strand gelopen, wat 2 uur duurt en hebben over vanalles gekletst.

Aan onze nieuwe vrienden hadden wij beloofd in de lounge te komen eten. Dit keer kwam Omar volgens mij net onder uit de douche en had nog geen bier op. Alleen het hoog nodige gerookt. Met andere woorden; hij was fris. Uiteraard was het een leuke avond en ik heb het reuze naar mijn zin gehad. Mijn wangen waren heftig gekust door de zon en ik zat daar zielsgellukig op dat bountyeiland. Helaas was de zondag intussen al een paar uur bezig en zou ik niet lang meer in het paradijs zijn. Omdat wij nog wel enigzins de tourist uit wilden hangen en niet alleen maar bier drinken met de piraat en zijn maat, hadden we besloten zondag met Baji mee te gaan met andere touristen om naar de sunset vanaf zijn boot te kijken. De andere touristen waren behoorlijk chago, het leek net of ze niet op Luma wouden zijn. Ellen, Baji en ik gingen op het dak zitten omdat een conversatie met hun niet mogelijk was. Daar in de verte zagen we een speedboot aankomen. Op de speedboot zat captein Omar met zijn 3 herdershonden om ons een fles wijn te brengen. Daarna reed hij weer weg. Dat was te raar. Ik had al 2 dagen het gevoel dat ik in een of andere film terecht gekomen was maar toen hij daar met zijn fles wijn aankwam varen in die prachtige natuur konden mijn hersenen het allemaal niet meer verwerken. Mijn laatste avond ging over in nacht en het is maar goed dat ik weer naar Malindi ga. Het heilige van mijn Kenia reis is nu wel helemaal verdwenen. Ik moet weer naar de meisjes terug.

De boot vertrok om 9 uur in de ochtend. Ik ging alleen terug en Ellen bleef nog een paar dagen. Ze wou bij het suikerfeest zijn. We hadden 2 uur geslapen voor ik op moest staan maar ze ging toch mee om mij uit te zwaaien bij de boot. Van Baji kreeg ik een smsje dat hij mij ook kwam uitzwaaien. Daar vertrok ik, weer alleen, tussen de boerka's terug naar Afrika. Mijn 2 vrienden stonden mij uit te zwaaien. Omar zag ik niet. Die lag mischien zijn roes ergens uit te slapen op het strand. God, wat was dat een hemels eiland zeg! langzaam vaarden we van de kaai af. Toen hoorde ik gefluit. Ik keek naar de kade en daar stond Jack Sparrow helemaal alleen, te zwaaien en handkussen toe te werpen. Ellen en Baji waren al uit het zicht. Langzaam werden Omar en Lamu kleiner. Ik vertrok uit het paradijs.

Ik vind het erg dat ik afscheid moest nemen van Ellen. Mischien ontmoeten we elkaar in Nairobi. Baji moet over een maand ook die richting uit dus ik heb eventueel een goede reismaat. Omar blijft op zijn eiland. Ik ben alleen terug gereden en de bus tocht was een hell. Het was te warm, mijn stoel ging kapot dus moest ik op de grond zitten en de tocht duurde 6,5 uur in plaats van 4 uur. Vanavond ben ik de familie van Ria doei wezen zeggen. Zij zijn 10 dagen in Malindi geweest en gaan morgen terug naar Nederland. Dan ga ik weer terug naar de meisjes. Het 'normale leven' gaat dan weer verder.