De onbekende vriendin
Intussen zit ik al weer 8 dagen in Azie. Het is ontiegelijk wennen. Dat is een ding dat ik je wel kan vertellen. De eerste dag heb ik werkelijk niks gedaan. Een beetje door de stad geslenterd, op het internet gezeten en vervelende mannen moeten weg sturen die zich aanboden om mee te gaan naar mijn hotel kamer. De tweede dag had ik meer hoop. Ik stond op met het idee om Kuala Lumpur te gaan bekijken. Weer slenterde ik door de stad, ik vond er niks aan. Het was een lelijke stad. Ik ben avond gaan eten (dat alleen eten gaat mij trouwens heel makelijk af) en was vooral ontzettend eenzaam. Weet je dat het heel erg lullig voelt, als je voor de aller eerste keer alleen op vakantie gaat en de eerste twee dagen bevalt het niet. Ik dacht dat mijn grote reis een flop zou worden. Om 8 uur ben ik terug naar mijn hostel gegaan en ben een boek gaan lezen. Bleeegh! Toen ik naar bed ging lag Pierre de fransman al in zijn bed te chillen. Ik ging naast hem zitten en vroeg hoe hij Kuala Lumpur ervaren had. Hij vertelde mij dat hij het een klote stad vond. Morgen vloog hij terug naar Frankrijk maar het was echt een domper van een afsluiter. Wat een geluk! Ik was niet alleen. Pierre vond het dus ook. Tevreden ben ik gaan slapen nadat ik er achter kwam dat ook mijn Ipod oplader gestolen was.
De volgende ochtend voelde ik mij anders. Vanaf nu komt het allemaal goed. Ik voelde het gewoon. Ik was blij. Kuala Lumpur was niet mijn stad maar vandaag zou ik mijn onbekende vriendin ophalen. Voordat ik naar Kenia ben gegaan heb ik een bericht op het internet gezed wie met mij de eerste dagen wil chillen dat ik in Azie ben. Ik wist toch niet hoeveel mensen ik tegen zou komen. Dianna uit Amsterdam had gereageerd en zo kwam het dat ik haar vrijdag ophaalde. Met een bordje stond ik te wachten tot de mensen uit Amsterdam de gate uitkwamen. Daar kwam Dianne. Groot maar niet zo groot als ik. Ze liep samen met een roodharig meisje dat zich voorstelde als Annemarie en ze hadden elkaar ontmoet bij de bagageband. Zo was ik de ene dag zo eenzaam, zo had ik de andere dag 2 nieuwe vriendinnen erbij. In de avond zijn we de stad in gegaan om te eten en een biertje te drinken (bier is ontzettend duur, wel 1,50 ofzo) We zijn andere mensen tegen gekomen en zo zat ik midden tussen allerlei reizigers.
Tot zondag heb ik in Kuala Lumpur gehangen. Dianne wou het natuurlijk ook even zien. Eindelijk kon ik toen die stink stad uit. Na een korte planning hebben we besloten om naar de thee plantages te gaan (Cameron Highlands) Annemarie, Dianne en ik. We kwamen daar in een goor groot hostel vol met europeanen. Iedereen zat daar op banken door elkaar heen te kletsen over hun reizen, waar ze in 2003, 2004 allemaal wel niet geweest waren, hoe lang ze nu al aan het reizen waren. Er was er een die tegen mij zei; Ik reis 5 jaar!! Zozo zei ik, vol bewondering. Ik vroeg meer aan haar en kwam er achter dat dit haar aller eerste maand was. Naja goed, zal wel. Iedereen was zijn verhalen aan het vertellen. Waar je absoluut niet naar toe moet gaan en waar wel. Intussen zat ik tussen al deze mensen kerst plannen te maken. Ik werd helemaal gestresst. Al deze reizigers bij elkaar waren echt heel A-relaxt. Daarnaast kon ik mijn draai ook nog niet helemaal vinden omdat ik een groot stuk van mijn hart en volgens mij ook van mijn hersenen 4000 km verderop heb laten liggen. Wanneer je uitgepraat was over het opscheppen van je reis ging je vertellen wat je thuis deed. Iedereen ging nu reizen want als ze kinderen zouden hebben ging dat niet meer. Of een vast baan. Ik werd ellenig bij het idee om aan een vaste baan of kinderen te moeten denken. Toen ik vertelde dat ik een nieuwe wereldverbeteraar ging worden, de opvolger van Nelson Mandela en Gandi moesten ze lachen. Dan begin je een nieuwe opleiding! zei een jongen heel lief bedoeld om mijn te redden. Ik kromp in elkaar en snap echt niet waarom al die mensen daar allemaal mee bezig zijn en niet gewoon aan het genieten zijn dat ze midden in de thee plantages zitten.
Na 2 dagen thee plantages, wandelingen, bier drinken met rare reizigers zijn Dianne en ik naar de jungle gegaan. Annemarie hebben we doei gezegd. Ik vind het heel fijn om met Dianne te reizen. Ze is lief, we kunnen lachen en ze is bescheiden, iets wat ik heel erg in haar kan waarderen. De Jungle (Taman Negara, is google zeker waard) was rustiger. We hebben samen een kamertje gedeeld midden in het tropisch regenwoud. Schitterend gewoon!! Als je wakker werd laggen de wolken om je heen en overal hoorde je vogels en incecten. We hebben gewandeld en ons kapot gezweten.De lekkerste Juice gedronken. Van watermeloen tot Lycee Juice. Langzaam maar beetje begon ik te genieten. Het plannen van mijn reis probeerde ik een beetje uit mijn hoofd te zetten. Kenia wil niet echt lukken. Alles word met dat land vergelijkt. De mensen, het eten, de muziek, zelfs het matras in mijn hotel vergelijk ik met het matras in Kenia.
Vanochtend zijn we weer uit de prachtige jungle vertokken. Met de bus, op naar de kust.(Cherating) Een piepklein plaatsje waar je goed kan surfen. Tussen November en April...Afijn maakt niet uit. Om half 5 in de avond komen we eraan en zien werkelijk geen enkele toerist. Het is hiet prachtig. Allemaal houte huisjes. We hebben met zijn tweeen een blokhutje gehuurd. Onze buurman is een blonde dude die gitaar speelt en een tattoo op zijn wang heeft, overal zijn schelpen winkels en volgens mij kan je hier heerlijk eten. Het is hier zo mooi en langzaam maar beetje ga ik leren van het moment te genieten. Dat lukt wel aardig toen ik net in de zee lag tussen al die palmen. Ik zat er al 3 weken lang op te wachten voor ik eindelijk in de zee mocht gaan liggen.
Maleisie is voor de rest een prachtig land. De natuur is bijzonder. Dat heb ik nog nooit in mijn leven gezien. Vele malen mooier als die in Kenia. De mensen zijn alleen lelijk. De kleur die ze hebben is mooi, beetje caramel achtig maar de mannen zijn dik en de vrouwen hebben het figuur a la plank. Daarnaast vind ik ze ook niet heel erg aardig en hun culuur spreekt mij niet erg aan. Ze zijn bij lange na niet zo stoer als de Kenianen maar houd je van de prachtige natuur, een schoon land en comfort dan is Maleisie echt prachtig!
ps. Ik vergeet het steeds te typen maar ik kan precies zijn hoe vaak mijn verhalen gelezen worden en vind het ontroerend om dat hoge getal te zien. Ik vind het leuk dat jullie het lezen en zo heb ik het idee dat ik niet helemaal alleen ben, omdat ik mijn verhalen zo mooi met jullie kan delen. Daarnaast vind ik de emails ook super. Ik heb alleen geen laptop meer dus een reactie komt erg laat.
Reacties
Reacties
Dit maal donderdagmiddag en geen woensdagnacht... Weet gelijk weer wat ik typ...
Praat je vriendin ook Amsterdams, ook een aparte combo... en Amsterdams en bescheiden
Jungle, blokhutje, heerlijke zee, geweldige natuur.. Sounds like a plan! Geniet er maar van
Hee Jo tuurlijk lezen we je verhalen! Je schrijft super leuk en ik hoop dat ik dat ook kan straks. Gister hadden we onze eerste les Spaans. Buenos tardes, a que hora es el desayuno? Ofzoiets hahaa. Best moeilijk hoor. Heb je ook wat Swahili geleerd? Jambo buana is het enige wat ik nog weet uit Tanzania. Geniet ervan ik verheug me ook al op de stranden van Colombia. xxx
Hee Jolien, wat heb je dat handig aangepakt zeg, om van tevoren al een vriendin te zoeken! Ze kwam zo te lezen precies op het juiste moment. Fijn dat je dan samen dingen kan ondernemen.
Ik wil ook nog even reageren op een van je vorige verhalen die je afsloot met: 'Ik weet trouwens wat ik met mijn toekomst ga doen. Ik word stewardess.' Jaja, ik heb een veel beter idee hoor. Blijf nog maar lekker lang 'onze reisleidster'! We genieten van je verhalen. Xxx
Ja, we lezen je, we volgen je en ik moet eerlijk zeggen je ontroert me met je verhalen en je foto's! Ik heb zelfs een keer met een paar klassen op je blog gekeken, foto's laten zien en stukjes tekst.. Ja had ze moeten zien kijken die pubers.. Er denk dat je er minstens één of meer op een idee hebt gebracht! Nou Jolien, hier wordt het langzaamaan herfst en kleurt alles rood/goud/bruin; ook mooi maar we kunnen natuurlijk alleen maar dromen van jouw palmbomen-herfst.. geniet ervan en blijf ons schrijven! bisou Y
Wat heerlijk dat er zoveel mensen op je blog schrijven. Ik weet dat je dat ook erg waardeert. Voor jou is dit het contact met Nederland! Ook ik heb wel eens wat foto's van jou laten zien aan de kinderen in mijn klas. Ach, die zijn iets jonger en hebben nu niet gelijk het plan om ook te gaan. Morgen gaan we klussen in het nieuwe huisje van Sjoerd in Rotterdam! Dikke kus van Annie.
Wat geweldig dat je weer een nieuw verhaal geschreven hebt. Ik dacht: laptop weg, geen telefoon, dat zal wel even duren voor we iets van je horen.
Het is geweldig zo als je alles beschrijft. Ook mijn kennissen volgen je en leven met je mee.
Ik stuur dezer dagen nog een mail. Dikke kus OMA
Nou daar ben ik hoor, eindelijk. Je moeder zegt steeds dat je het zo leuk vindt om wat uit Nederland te horen. Tsjonge, wat maak je allemaal mee, ben wel gerustgesteld dat de mannen in Malesié niet bijzonder zijn dus daar blijf je in ieder geval niet. Het lijkt me wel wat voor een paar maanden hoor, lekker in de zee dobberen, onder een palmboom met een lekker juice. Wel gezellig dat je nu met iemand samen kunt reizen. Wij gaan vrijdag naar Istanbul, zal ook wel weer lachen worden met je vader. Jo, ik ga je vaker schrijven.
Dikke kus, Marga
Hee Meisje!
Wat vervelend dat je je zo eenzaam hebt gevoeld. Maar dat is normaal en diepe dalen zorgen voor hoge pieken!
Hahaha wat leuk dat je ook in zo'n backpackers sfeer hebt gezeten!De gene met de langste dreds is de coolste en de enige vraag is hai were are you from ...trek je er maar niets van aan!Jolien ik kom 2e kerstdag weer met de boot..sta je me dan op te wachten?...of was dat niet het plan wat je voor de kerst aan het maken was? haha xxx snel skypen
Ha die Jolien meid wat maak jij het een en ander mee zeg het lijk mij daar wel het paradijs zoals jij het beschrijft maar ook dat je soms eenzaam bent kan ik me goed voorstellen in zo'n groot land in je uppie maar nu een nieuwe vriendin en mss nieuwe plannen en leuk die thee plantages ik geniet van je verhalen heerlijk om te lezen en je foto's zijn ook leuk en mooi groetjes reggestraat 43
Jolientje toch!
Jij bent echt een therapie voor mij zeg. Ik mis je wel ontzettend, heerlijk op de lelijke bang in Ruiru een kopje Thee drinken en Chille!
Ik kan zo goed mee gaan met je verhalen en vooral alle details die je ons verteld. Fijn dat je Dianne heb leren kennen. Hopelijk gaan jullie nog veel mee maken, onthou alle mooie momenten dan kan je ze met iemand delen in de toekomst. Meisie, als je eenzaam bent weet dan dank ik echt aan je denkt en dat er (zo als je leest) nog heel veel mensen zijn die met je mee leven!
Doei lieve jolien, tot mailse!
Oeps ik zie dat ik: Bang had gedrukt maar ik bedoel natuurlijk die lelijke keniaanse Bank onder de TL lampen. Maar ik zou nu een miljoen betalen voor die bank!;)
Je weet welke dag het vandaag is ;)
Hoi Jolien,
Met veel plezier lees ik al je verhalen! ik vind het buitengewoon kanp dat je dit allemaal in je eentje doet!
En wat maak je veel mee. Nederland zal straks wel oersaai voor jou zijn:) Een vriendin van mij is op dit moment ook voor vier weken samen met haar man in Maleisie. Lieve groetjes, Cobi
Hey Jolien, We hadden al conctact gehad maar toch even een berichtje in je gastenboek.
Wat een heerlijk leven heb je daar in Azië, geniet van alles wat je daar ziet. Echt dat neem je altijd met je mee. Wij genieten van je mooi geschreven verhalen, zo reizen we ook mee toch?
Is het branden op cd/dvd van je foto's nog gelukt?
Hier gaat alles zijn gangetje. Geen nieuws goed nieuws hoor vanuit Nederland.
Dikke kus
Oom Rob en Tante Monique
Wat willen die mannen dan met je doen op die hotelkamer? Leuk dat je onbekende vriendin ook lief is! Ik ga hier dit weekend naar londen! Een minireisje vergeleken met jou! Lijkt me zo lekker dat je enige doel is: waar ga ik nu heen en wat wil ik vandaag doen!? En wanneer ga ik mijn eerste biertje vandaag drinken!? En jammie wat een heerlijke australische backpakker! Of ben je daar nog niet per ongeluk over heen gestruikeld?! Geniet ervan!
weer een mooi verhaal.
Geniet er van ;)
Ha Jolien, bedankt voor je heerlijke verhalen en mooie foto's. Zo kunnen wij je toch een beetje volgen. Leuk dat je Dianne hebt ontmoet. Flint is nu bij ons, je paps en mams zijn naar Istanbul, met Jacky,Edith, Marga en Cor.Wij zijn aan het behangen op de logeerkamer, ook leuk maar niet heus!! Knuffels en groetjes!
Lieve Jolien,
Ook wij in het Limburgse volgen trouw je belevenissen in het Verre Oosten.
Jij maakt nu dus echt mee, wat wij alleen maar van televisie kennen: hoe verschillend kan het leven voor de mens zijn.
Wat dat betreft in Nederland een ontzettende verzorgingsstaat, maar daardoor willen we altijd meer en beter.
Het lijkt ons heerlijk om eens zo’n tocht in een bus te maken en lekker te genieten van alles wat je om je heen ziet en niet in het geordende leventje van de welvaart te moeten leven.
Wij kunnen het niet meer (verplichtingen!!!!), maar jij gelukkig wel.
Ondanks wat “tegenslagen” is het vooral erg mooi wat je allemaal meemaakt. Dus blijf in slechte momenten denken aan de goede momenten die nog komen, dan kom je er altijd beter uit!
Wij vinden het fantastisch en zijn trots op je om te zien dat ons nicht(je) zo sterk is om de wereld op deze manier te ontdekken!
Heel veel liefs
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}