Heerlijk weer, vrolijke mensen, alles gaat met het uur en niks met de dag, al helemaal niet met de dagen er na. Ik zit op mijn plek. Naja, niet helemaal. Ik zit eigenlijk helemaal niet op mijn plek. Ik woon nog steeds bij Ria en Fester. Iedere avond word er lekker voor mij gekookt. In de ochtend word ik om half 7 wakker omdat de kinderen op mijn bed springen en vragen of ik met ze kom spelen. Dan zet ik een dvd op, gaan ze naast me zitten en dan slaap ik weer verder. Rond 8 uur krijg ik van Fester ontbijt op bed. Soms niet maar meestal wel. De film is dan ook af en dan moet ik dus wel echt uit mijn bed komen. Vanaf dan is iedere dag anders.

Mijn project is het Guesthouse. Dat is wel mijn plek. Daar ga ik slapen. Daar kan ik echter nog niet slapen omdat het onbewoonbaar is. Geen water, gaten in de muren, slechte electriteit, lekkages. Dat moet allemaal opgelost worden. Door Leo, Charles, Clemens, Jonathan en mij. Leo is een Muzungu (blanke) die vroeger aannemer geweest is en nu van zijn leven in Kenia geniet. Hij doet de technische kant. Ik doe de decoratieve kant. Leuke gordijnen, bank bekleden, muren decoreren, nieuwe meubelen. De rest is Keniaans en helpt ons. Nou ik vertel je een ding; Het is mij een project wel! Met 3 Kenianen werken is best heftig. Als ik aankom dan zijn ze aan het chillen. Als ze klaar zijn met hun opdracht gaan ze chillen tot ze hun volgende opdracht krijgen. Als ik weg ga, gaan ze verder met chillen. Wat een normaal mens in 1 dag doet, doen hun in 4 dagen. Ik hoop dat jullie dan gelijk snappen waarom ik nog steeds bij Ria en Fester zit en nog steeds niet in het Guesthouse.

Ik hoop er eigenlijk wel aan het eind van deze week in te slapen.

Het is heerlijk bij Ria en Fester. Ze zitten alleen een beetje uit het centrum (40 minuten lopen) en echt dingen ondernemen doe je ook niet als je weer thuis verwacht word. Ik kan mijzelf niet verplaatsen dus doe ik dat met mijn motorman van vorig jaar (duur, is ben low budget) of met de auto van het centre. Afhankelijk dus. Daarom wil ik een scooter kopen. Die zijn ook duur. Een tweedehands zie ik niet zitten. Uit onderzoek begrijp ik dat je na een week al problemen heb. Als ik een nieuwe koop ben ik 600 euro kwijt. Mensen zeggen dat ik die over 5 maanden weer voor 4 a 500 euro weer kan verkopen. Dat scheelt mij een hoop met geld en ik ben zo vrij als een vogel. Als ik eenmaal in dat guesthouse zit en een scooter heb dan kan ik dus helemaal mijn eigen gang gaan.

Nog niet veel mee gemaakt dus. Des ondanks geniet ik veel. Ik leer nieuwe mensen kennen. Ik heb een vriendin, Marike, die hier tot 2 december zit omdat ze een bezig is met een kindje adopteren. We hebben samen gegeten en af en toe drinken we wat op momenten dat haar nieuwe zoon op school is. Aan Leo, mijn collega beleef ik ook veel plezier. Het is een aparte maar leuke man. Dan heb je ook nog Mariam. Ze is een hele goede vriendin van Blessed Generation. Al jaren lang helpt ze iedereen financieel. Ze sponserd Jimmy, die hart chirurg wilt worden. Weet je wel, Jimmy, mijn maatje. Om de 3 maanden komt ze hier naar toe. Ze heeft een huis hier. Met haar heb ik een paar keer in de middag gechild.

Ik heb er al het vertrouwen in. Langzaam krijg ik steeds meer te doen. Zo ben ik vandaag door Ria mee genomen naar een officieel afspraak. Er werken Chinese in Kenia. Die zijn hier in totaal 2 jaar aanwezig om alle hoofdwegen te asfalteren. de chinezen die ik heb ontmoet zijn de baas over de weg tussen Mombasa en Lamu die nu gebouwd word (heel de kust). Ze willen een nieuwe eetzaal sponsoren. Ik, als muzungu mocht mee. Ontzettend boeiend en een officiele zaken afspraak is helemaal niet zo officieel als ik gedacht had. Het was buiten gewoon leerzaam. Hierbij wil ik gelijk mijn punt duidelijk maken dat ik niet nog een keer 4 jaar naar school hoef om levenskennis te krijgen.

Afijn, ik hoop dat mijn volgende verhaal iets spannender word. Genieten jullie allemaal heerlijk van de zomervakantie en van het lekker weer. Tot de volgende keer!

xxxx